Stwardnienie rozsiane (SM, sclerosis multiplex, sclerosis disseminatus) to choroba ośrodkowego układu nerwowego, jedynego układu w organizmie ludzkim, który nie ulega regeneracji .

Choroba ta atakuje układ nerwowy powodując niszczenie mielinowych osłonek komórek nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym, które są odpowiedzialne za przewodzenie impulsów nerwowych. Cechuje się wielofazowym przebiegiem- występowaniem na przemiennie rzutów choroby z okresami remisji- oraz obecnością rozsianych objawów neurologicznych. Do obrazu klinicznego stwardnienia rozsianego należą:

•  Pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego;

•  Zaburzenia czucia;

•  Niedowłady kończyn;

•  Ataksja;

•  Zaburzenia czynności pęcherza moczowego i odbytnicy;

•  Zaburzenia funkcji poznawczych;

•  Uogólnione osłabienie;

•  Depresja.

Przyczyna powstawanie choroby wciąż pozostaje jedną z największych zagadek medycyny. Przyczyna jest nieznana i nie wynaleziono dotąd żadnego skutecznego leku. Nie można również przewidzieć, kto może zachorować na SM. Istnieją jednak trzy teorie naukowe na temat pochodzenia choroby:

•  Atak wirusa

•  Reakcja odpornościowa organizmu : Organizm ludzki jest wyposarzony w UKŁAD OBRONNY, który niszczy wirusy i bakterie. Układ ten może czasami atakować własne komórki- nazywa się to REAKCJĄ AUTOAGRESJI. SM może być wynikiem takiej reakcji

•  Kombinacja obydwu przyczyn : SM może być wynikiem zarówno działania wirusów, jak i reakcji autoagresji. Z uwagi na podobną budowę wirusów do własnych komórek układ obronny organizmu może atakować zdrowe komórki na równi z wirusami.